Nog lang niet klaar…
Na een fantanstische voorjaarstour met de vertel- en muziekvoorstelling JAAP! ben ik nog lang niet klaar met het verhaal van De Fietsende Vrienden die in 2022 naar het graf van vijfde vriend Jaap in Zweden fietsten. Hij overleed in 2017 aan het tekenbeetvirus TBE (Tick-Borne Encephalitis). In Nederland hebben we al veel mensen mogen vertellen over dat virus en informeren over de mogelijkheid je er preventief tegen te laten vaccineren. Toch weten nog te weinig mensen van TBE en dat geeft een enorme motivatie verder te gaan. Daarom wordt het muzikale verhaal van Jaap opgenomen en digitaal uitgebracht. Met alleen de opnames zijn we er niet. We willen met de muziek en het verhaal erachter op zoek naar een groter publiek. We gaan het verhaal van Jaap en met name TBE vertellen. Een heuse campagne voeren. We willen gehoord worden in heel Nederland en hebben jullie hulp daar bij nodig. Het doel is dat iederere Nederlander binnen twee jaar gehoord moet hebben van TBE.
Op 6 september 2025, Jaap zijn 51e geboortedag, is de crowdfunding voor dit project gestart. Lees er meer over en zie wat jij kan doen om ons doelen te behalen op https://defietsendevrienden.nl/muziek/ en deelgenoot te worden van onze campagne.
Jaap is de enige vriend waarover ik bij leven drie nummers geschreven heb. We waren begin twintig toen Jaap reuma in zijn knieën kreeg. De gevolgen er van verwerkte ik in het nummer Mick Johnston. Jaren later, toen Jaap zijn leven een impuls gegeven had in Zweden, schreef ik een vervolg met de titel Mister Johnston. Na zijn dood volgde The Waiting, A Friend of Mine en Chapel on the Hill. A Friend of Mine gaat over de ervaring aan zijn sterfbed en het moeten loslaten van Jaap. In Chapel on the Hill vertel ik over het prachtige kappelletje bij Ekkerö die een rode draad zijn gaan vormen in het leven van Jaap. Hij trouwde er, liet zijn dochters er dopen en nu ligt hij daar begraven. Vier van de vijf nummers zitten ook in de voorstelling JAAP!. Het vijfde nummer The Waiting gaat over de periode waarin we hoopvol waren op herstel. Het is niet in de voorstelling geplaatst omdat ik mezelf niet in staat acht dit aanmoedigende nummer gericht aan Jaap keer op keer te kunnen brengen. Emotioneel verwachtte ik dat het te veel van me zou vragen. In het muzikale verhaal wat opgenomen gaat worden hoort het echter wel thuis. De vijf nummers worden aangevuld met Shine Bright. Dat nummer schreef ik niet specifiek voor dit verhaal, maar perfect past als slotnummer van het mini album dat de titel A Friend of Mine zal krijgen. Jaap was namelijk een optimist die de tegeltjeswaarheid “Achter de wolken schijnt de zon” vaak gebruikte als er iets tegenzat. Dat optimisme huist in Shine Bright en sluit het mini-album af.
Met die positieve insteek zit jaap ook op mijn schouder. Aan de rechterkant. Als ik in de altijd op de loer liggende “kleinmakerij” dreig weg te zakken, dan kijk ik naar rechts en denk ik aan Jaap en zijn optimisme. Zijn doorzettingsvermogen spiegel ik aan mezelf. Het geeft me de moed om dwars door al mijn onzekerheden en over praktische drempels heen. Ik weet niet of hij daar zelf is gaan zitten of dat ik hem daar geplaats heb, maar het werkt. Hij is er. Hij helpt en doet me realiseren dat ik er nog niet klaar mee ben. Binnen twee jaar moet iedereen in Nederland weten van TBE. Tot die tijd ben ik er nog niet klaar mee en jullie hopelijk ook niet. Help dus mee en doneer, vertel zelf over TBE en vergeet je niet te informeren over de gevaren en mogelijkheid je te laten vaccineren.